Tijd voor mezelf, een hele klus

Ik heb na het schrijven van mijn vorige blog van een week of wat geleden toch nog maar eens goed over mezelf nagedacht. Ja, het is hard werken als je overspannen thuis zit. Ik heb dus besloten meer voor mezelf te kiezen. Ik moet elke dag iets voor mezelf gedaan hebben. Vanaf nu mag ik stofzuigen ook niet meer rekenen tot iets voor mezelf doen want daarin ben ik toch best wel net als alle anderen....dat vind ik namelijk helemaal niet leuk!

Ik ben al een beetje begonnen hoor. Ik heb laatst een mooie (lees dure) nieuwe agenda voor mezelf gekocht. Compleet met lieve, leuke (lees nutteloze) kaartjes, stickers en hangertjes. Ook zat er een boekje met schattige (lees dure en compleet nutteloze) notitieblaadjes bij. Het geheel is volledig in het zen-kies-voor-jezelf-thema. Perfect dus! Nadeel is wel dat ik nu dus weer 3 boekjes heb in plaats van 1 handige, kleine, compacte agenda. Ook ben ik nogal bewaarziek en kan ik mooie dingetjes maar moeilijk gebruiken. Dus die hele lieve, mooie kaartjes zitten volgend jaar nog steeds in het boekje want ze zijn te mooi om zomaar te gebruiken.

Nu zit ik hier dus met een kopje koffie me af te vragen hoe ik dat ‘iets leuks voor mezelf’ op dagelijkse basis moet gaan invullen. Gelukkig is dochterlief bijna jarig en zijn er best nog stukjes plafond of muur vrij om een slinger voor te gaan maken. Ik vrees wel dat ik volgende week in een enorm zwart gat ga vallen na haar verjaardag.

Misschien moet ik bij wijze van experiment wel elke week iets nieuws gaan doen, om het te proberen en te kijken of ik dat misschien wel leuk vind. Maarja, mijn mislukte hardloop poging inclusief confrontatie met de enorme Schotse Hooglanders, heeft niet een hele goede indruk achter gelaten. Ik ben gewoon niet zo het type van nieuwe dingen proberen. Ik ben niet voor niets een ‘late adaptor’ van alles wat technisch is of een innovatief nieuw ding lijkt te zijn. Ik hou van mijn vertrouwde dingen.

Ik vraag me ineens af of het niet mogelijk zou zijn een stukje katten-gen te laten implanteren. Ik hoor namelijk op het moment een luid gesnurk vanuit het rieten mandje op de verwarming. Daar ligt onze grote rode theemuts in te chillen. Ik zou best een beetje meer relax-kat mogen zijn. Even googelen of gen implantaties al een beetje in een vergevorderd stadium zijn, ach en anders ben ik maar wel eens een early adaptor! Ook spannend.