woensdag 26 oktober 2011

Verdriet, missen en mooi

Vanmorgen was ik bezig om de namen van de eigenaren van het poppenbedje van mijn dochter op te schrijven. Het poppenbedje is namelijk door mijn overgrootvader gemaakt voor mijn oma. Mijn opa heeft hem later opnieuw geschilderd voor mijn moeder en mijn vader weer voor mij. Een tijd terug heb ik hem voor mijn dochter geschilderd. Mijn vader weet niet dat hij nu roze is geworden en dat ik de zijkanten ook nog steeds niet heb gemaakt, net zoals hij dat nooit had gedaan. Als je dan vervolgens aan het soppen slaat voor de tweede verjaardag van je dochter en zijn foto ook afneemt, tja...dan mis je hem wel heel erg ineens.

Weer een verjaardag die hij nooit mee zal maken. Hij kan niet zien wat voor mooi mensje het babytje wat hij nog heeft vastgehouden, aan het worden is. Zij zal op haar beurt geen herinneringen hebben aan haar opa. Ik ben blij dat ik foto’s van hen samen heb. Later zal ik haar vertellen over die lieve man op de foto. Soms is dat ineens heel dramatisch. Vandaag is zo’n dag en tik ik dit noodgedwongen blind (kan ik niet), zie door de tranen de toetsen niet meer zo goed.

Het is raar hoe erg je soms iemand kan missen waar je eigenlijk nauwelijks mee praatte toen hij nog leefde. Toch hadden we een hele goede band. Onuitgesproken. We wisten hoeveel we van elkaar hielden en we begrepen elkaar. Allebei gevoelsmensen en daar hadden we nou eenmaal geen woorden voor nodig. Toch vind ik het achteraf jammer dat we niet meer met elkaar hebben gepraat.

Die fout ga ik niet maken met mijn dochter. Ik klets haar de oren van haar koppie en sinds ze kan praten doet ze dat met heel veel plezier terug. Als een ware kwebbelkont vertelt ze hele verhalen. Over de inhoud is het vaak nog wel gissen want ze kletst sneller dan ze kan waardoor het vaak onverstaanbaar is. Gelukkig versta ik haar vaak genoeg ook wel. Zoals laatst toen we in de rij bij de kassa stonden. Mama, mama, zei ze. Ik zei; ja liefje? Zegt ze met een geweldig groot publiek om ons heen: mama mooi! Wij hebben ook maar weinig woorden nodig geloof ik....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten