De trouwe lezer van mijn blog herinnert zich misschien nog wel ons familietripje van een aantal maanden geleden. Toen wij met het gezinnetje noodgedwongen in een mini formaat broodtrommelte een verre reis moesten maken. Ik zat opgevouwen met mijn knieen tegen het dasboard aan geperst terwijl mijn dochter mij een grondige rug massage gaf met haar maatje 25. Gezellig was het wel want afstand tussen mij en mijn man was er niet. Wel een beetje onhandig dat ik steeds mijn been moest verschuiven als hij wilde schakelen. En het was ook minder fijn dat we continu met wissertjes en doekjes moesten proberen om de ramen weer vrij van condens te krijgen. Erg veilig voelde we ons er ook niet in trouwens. Want van airbags, kooiconstructies of kreukelzones wist de maker nog niets toen ons blikje van de band afrolde. Maar, zo zei ik toen ook al; hij was wel helemaal van ons! En hij paste helemaal in onze nieuwe levensfilosofie: minder is soms echt wel beter.
Maarja, na een paar maanden in het snikhete barreltje (in de nazomer) het ijskoude (ondanks het feit dat het buiten aangenaam was, was het koekblikje vreemd genoeg ijskoud) barreltje te hebben ontdaan van de condens, wat overigens een eeuwig durend fenomeen bleek, vonden we het welletjes. Op zoek naar een nieuwe tweedehands auto dus. Na wat internet speurwerk ontdekte we al snel een ruime keuze aan prima (Franse) modellen. Optimistisch bedachten we dat we onze top 5 wel even konden gaan bekijken bij de diverse garages. Tot we in een vlaag van verstandverbijstering ook nog maar even bedachten dat we de garages wellicht ook nog even konden googelen. Tja....toen waren er ineens nog maar met moeite 2 opties over. De rest van de garages bleken volgens de gemiddelde internet bezoeker dusdanige boeven dat we er al niet eens meer heen durvden uit angst dat ons koekblikje direct onder onze kont vandaan gejat zou worden om in onderdelen afgevoerd te worden nog voor wij ons hadden kunnen omdraaien om te zien wat er gebeurde.
Met onze nieuw verworven levensfilosofie in het achterhoofd besloten we de 2 opties maar te bekijken. Als snel kwamen we er achter dat prijzen in de autobranche niets zeggen. De prijs op internet is namelijk de prijs zonder stoelen, of iets anders essentieels. Een beetje zoals die fijne vliegtax of statiegeld wat je uiteindelijk om de een of andere vage reden alsnog niet terug krijgt. Desalniettemin waren we best enthousiast en we vertelden vol trots aan de buurman over onze zoektocht naar de familiewagen. Hij snuifde enigszins afkeurend bij het horen van onze voorkeuren. Ehhhh.... De buurman zit dus in de auto schades en, zo stelde hij, je kan die auto’s niet voor niets voor zo weinig kopen. Ehhhh.... Na een uitgebreide uiteenzetting van de diverse mankementen en problemen met de verschillende modellen dropen we teleurgesteld weer af.
Gelukkig kwam dezelfde buurman ons een paar dagen later ook een alternatief aanbieden. Via via wist hij een prima auto te koop staan voor een redelijke prijs. En, deze auto kwam hij nooit met problemen tegen tijdens zijn werk. Optimistisch gingen we op pad, overal spottend naar de nieuwe auto, wij kenden namelijk geen van beiden het type. Her en der kwamen we een verdwaald exemplaar tegen. Allemaal rijdend, zonder rookpluimen of rammelende geluiden. Prima dus. Toen bleek dat de garage ook nog eens ons koekblikje wilde hebben (voor de poolse markt *zucht*) was de deal snel gesloten.
Wij hebben dus nu een nieuwe (tweedehands) auto! Hij is prachtig! Er zitten bekerhouders in en we hoeven niet met wissertjes en doekjes in de weer. Mijn dochter kan mijn hernia niet meer zelf rechtschoppen en manlief en ik kunnen weer zonder lijfelijk contact zitten en schakelen tegelijk. Wij zijn tevreden. En trots trouwens op onze eigen en echte burgerwagen. In onopvallend grijs, in een onopvallend model van een onopvallend merk zoeven wij nu weer met gemak met honderd kilometer per uur als een vliegensvlug grijs muisje door de straten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten