Een beetje gek

Ik heb net iets heel raars gedaan. Voor Nederlandse begrippen dan. Al tijden rij ik bijna iedere dag langs een huis, een heel mooi huis. Dat huis heeft op de 1^e verdieping een waskamer. Die kamer hebben ze zooo mooi gemaakt! Het is echt mijn droom was-kamer. Dat is op zichzelf al een beetje raar, dat weet ik, maar ik hou nou eenmaal van mooie, georganiseerde kamers en dit is daar een ultiem voorbeeld van. Toen ik vanmorgen weer langs het huis fietste en even genoot van het huis en die mooie kamer realiseerde ik me ineens dat de bewoners nooit zouden weten hoe mooi ik hun huis en hun kamer vind. Misschien zitten ze er ook helemaal niet op te wachten, dat kan natuurlijk. Maar als ik me bedenk dat iemand –een volstrekt onbekende- mij zou vertellen dat mijn huis zo mooi is, dan zou ik daar heel blij van worden. Dus ik heb een mooi kaartje gezocht en aan deze vreemde mensen met hun mooie huis geschreven hoe ik iedere keer zo geniet van hun mooie huis. Gewoon, zomaar. Ik werd er blij van en hopelijk worden zij er ook blij van.

Het is een beetje vreemd, maar wel mijn nieuwe houding geloof ik. Gewoon omdat ik vind dat we in Nederland best eens wat aardiger tegen elkaar mogen zijn, ook als dat soms een beetje gek voelt!

Dat het je maar mag inspireren!

 

Update 17-01-'14:

Vanmorgen fietste ik weer langs het huis en zag het licht branden. Als altijd keek ik naar de mooie waskamer en zag tot mijn verbazing een brief hangen met daarop: 'Dankjewel Lisette'. Een mooie bevestiging en stimulans! :)